Pola antiga prisión preventiva de Sarria, no claustro do convento da Magdalena e na abadía de Samos andan as obras dos nosos artistas, compartindo espazo cos franceses e os doutras nacionalidades. Non se pode dicir que non sexamos internacionais!
A arte luce máis cando se sitúa entre arte, cando o contenedor é fermoso e equilibrado.
Por iso, nos gustou tanto percorrer eses lugares entre as obras da nosa xente, aínda que sempre hai ausencias que botamos de menos.
Sarria está acolledora; o casco vello no alto, o río poñendo a banda sonora e o frescor, a arte ocupando os espazos que lle son propios...
Cuando escribes, te escucho,recorres los lugares con tus verbas, como si de un trotar se tratara,narradora de eventos, que parecen aventuras, lugares maravillosos escondidos, se dan al viento, y vuelven los recuerdos, ecos vividos, lo pobre ,rico, y que rico, me gusta.
ResponderEliminar