Ovos voandeiros ou Ovos
illas desprazándose polos ceos
Se algún obxecto
representa a pintura de Pitelos (ou J. Méndez) é o ovo como
elemento presente na maioría das súas obras, case sinal de
identidade. Por iso non nos estraña que titule esta última
exposición Ovo voandeiro e que os poña a voar, porque xa
antes nos trouxo o mar a Compostela na exposición Santiago
marítimo.
El é de imposibles, ou
máis ben de “surreais”, por iso nos obriga a ir ás orixes do
surrealismo e lembrarnos de Broodthaers, de Breton, de Dalí ou de
Magritte, porque todos eles falaron do ovo ou o representaron. E
obríganos, tamén, a percorrer a súa obra, para confirmar esa
presenza do ovo desde os anos 80 (segundo o que aparece na web) ata
facerse protagonista na exposición Retratos con alegoría na
que os artistas que eran retratados por Méndez debían entregarlle a
escultura dun ovo. E continuou o ovo presentándose en cada lenzo e
cada escultura, porque el é un home de símbolos e alegorías.
Agora, o ovo é unha
illa. Cunqueiro falaranos de illas que se moven polo mar cambiando de
coordenadas, Méndez pon as illas - ovo a voar como minúsculos
planetas onde todo é posible, porque a illa é o territorio da
utopía desde o principio da escrita.
Pitelos é un artista de
oficio, traballador e imaxinativo. Con todas estas capacidades
desenvolvidas en grao sumo e disposto a non aforrar, a non deixar
unha idea para mañá, a gastalas todas nesa fogueira que é cada
unha das súas mostras.
